Psychologia
Jak przedstawić rodzicom chłopaka?
Julia, 15 lat: Od kilku miesięcy spotykam się potajemnie z dwa lata starszym chłopakiem. To mój pierwszy chłopak. Chciałabym abyśmy przestali się w końcu ukrywać przed moimi rodzicami, chcę go im przedstawić ale boję się ich reakcji i tego, że zabronią mi się z nim widywać.
Gdy para jest już trochę ze sobą, nadchodzi taki moment co do którego warto się przygotować psychicznie, a także przygotować na ewentualny stres swojego partnera i rodziców. Momentem tym jest poznanie się obu stron: ukochanej drugiej połówki z, nie zawsze przyjaźnie nastawionymi, rodzicami. Jak sprawić by to doświadczenie nie było dla całej czwórki niemiłe? Jak przedstawić rodzicom chłopaka i co zrobić by takie spotkanie okazało się bardzo przyjemnym wydarzeniem?
Po pierwsze, ważne jest nastawienie. Jeśli będziemy przekonani, że rodzice będą surowo spoglądać na naszego wybranka serca, sami wprowadzimy nerwowa atmosferę na długo przed poznaniem się. A przecież może okazać się, że „wilk nie taki straszny, jak go malują”. Pozytywne nastawienie to klucz do sukcesu w jakichkolwiek stosunkach międzyludzkich. Nie możemy doprowadzić do sytuacji, w której każda ze stron ma wyrobione negatywne zdanie jeszcze przed spotkaniem. Wtedy wszelkie inne starania może zniweczyć fakt, że rodzice są uprzedzeni do partnera i vice versa.
Za to dobrym pomysłem jest opowiedzenie rodzicom o tym jakim dobrym i miłym człowiekiem jest nasz chłopak. Nie chodzi tu o to by mówić w samych superlatywach o Nim, bo to może stać się podejrzane dla rodziców i odniesie odwrotny od zamierzonego skutek. Nie trzeba wymyślać i opowiadać niestworzone historie – wystarczy pokazać rodzicom, że zależy Nam na chłopcu i wyjaśnić jakie cechy charakteru tak Nas przyciągają do tej osoby. Przy okazji dobrze jest poprosić partnera, by także starał się pokazać z jak najlepszej strony. Jeśli przyniesie On prezent (np. bukiet kwiatów, czekoladki) dla mamy, może zyskać tym dodatkowe „punkty”. Dobrym posunięciem będzie także zapewnienie wybranka, że ma wsparcie w swojej ukochanej dziewczynie, która nie pozwoli by czuł się niekomfortowo na spotkaniu.
Należy także przedyskutować z chłopakiem kwestię ubioru. Podobno „nie szata zdobi człowieka”, ale na pewno pomaga przy budowaniu pozytywnego pierwszego wrażenia. Niby nie można oceniać ludzi po wyglądzie, ale kto z Nas nie raz nie zastosował się do tego niepisanego prawa? Schludnie ubrany człowiek od razu wzbudza w Nas zaufanie. Partner nie musi od razu ubierać się galowo. Wystarczy by były to ciuchy utrzymane w stylu niewymuszonej elegancji.
Reakcję rodziców, nawet tę negatywną, należy traktować jako radę czy przestrogę (zależnie od zaistniałej sytuacji). Warto wysłuchać co ktoś inny ma do powiedzenia, zwłaszcza gdy sami jesteśmy zauroczeni i brakuje Nam dystansu co do pewnych spraw. Jeśli rodzice dają związkowi „zielone światło” to może to oznaczać, że chłopak ten jest dobry dla Nas i warto dalej utrzymywać te znajomość. Jeśli jednak rodzice nie podzielają naszego entuzjazmu to może trzeba się zastanowić nad znajomością z chłopcem,a przede wszystkim zweryfikować czy rodzice aby się nie pomylili co do oceny partnera. Gdyby tak się stało, należy jak najszybciej wyjaśnić tę sytuację.
